300 words or less: En nu?
Koning uitstellen? De enige vraag die je jezelf hoeft te stellen, is: en nu? Wat is de eerstvolgende, kleine stap die je nu kunt zetten? Zo pak je jezelf bij de lurven.
Introducing ‘300 words or less’. Waarin je in 300 woorden of minder leert om een imperfectionist te zijn. Want je eigen imperfectie accepteren hoeft niet langdradig te zijn. Laat staan moeilijk. Kijk maar.
En nu? Volgens de Amerikaanse auteur Julia Cameron mag je jezelf die vraag wel 's wat vaker stellen. Cameron schreef de bestseller The Artist Way dat je kunt zien als een bijbel voor creatievelingen. Het boek helpt je de kritische stem die vanaf je schouder net iets te hard en negatief in je oor blèrt, te temmen.
Ik denk dat we die stem allemaal wel herkennen, of je jezelf nu een artiest noemt of niet. Dit helpt om ‘m te pauzeren/temmen/onder controle houden:
Ja, en nu?
Te vaak overheersen andere vragen (of excuses) in het hoofd van iemand die het ‘goed genoeg’ moet doen, zoals ‘wat als?’ of ‘wat doet het ertoe?’
Wat als dit niet goed is?
Wat als iedereen het stom vindt?
Ik ben hier te oud voor
Ben ik hier wel de aangewezen persoon voor?
Wat als ik er niet genoeg over weet?
Ik moet eerst het huis opruimen
Wat voegt het eigenlijk toe?
Ik heb er geen tijd voor
Maar de enige vraag die je jezelf hoeft te stellen, is: en nu? Wat is de eerstvolgende, kleine stap die je kunt nemen?
Wat is de volgende stap?
Volgens Cameron zijn we vaak zo gefixeerd op het einddoel, dat we verlamd raken en niks doen. Maar om bij de pot goud aan het einde van de regenboog te komen, moet je in actie komen. En dat doe je alleen door die eerste stap te zetten die in het verlengde ligt van waar je nu staat.
En nee, dat is negen van de tien keer lang niet zo romantisch als dat einddoel in je hoofd. Dus: zit je kritische zelf je in de weg? Zet de schurende kritiek opzij en vraag jezelf af: en nu?
Lees ook: Je moet gewoon een beginnetje maken (joh, maar hoe dan?!)